"حجت شرعی در انتخاب" در بیانات رهبر انقلاب؛

بی شک حجتی برای مکلف قابل احتجاج و اعتماد است، که شرع مقدس به آن اعتبار بخشیده است. از مواردی که در لسان فقه جعفری و در تشخیص موضوعات معتبر شناخته شده  یکی علم و یقین است و دیگری رجوع به عادل خبره.

روشن است که تمسک به عقل هم از جمله عواملی است که انسان را به حجت شرعی می‌رساند، اما منوط به اینکه استدلالات عقلی فرد را به یقین و علم یا ظن معتبر نزد شارع برساند و هر دلیل عقلی نمی‌تواند اعتبار داشته باشد.

رجوع به "اهل خبره عادل" یکی دیگر از راه‌‎کارهایی است که شارع مقدس برای رسیدن به وظیفه و حکم شرعی پای آن را امضا کرده است. مثل انتخاب مرجع تقلید که به فتوای امام یکی از راه‌های آن به غیر از علم و یقین مکلف، این است که به دو عالم عادل که توان تشخیص مجتهد و اعلم را داشته باشند، رجوع شود. یا یکی از راه‌های اثبات ماه قمری شهادت دو مرد عادل است که ماه را رویت کرده‌اند. "رجوع به عادل" در جای جای فقه شیعه مشاهده می‌شود.