آری این رای رهبر است که در این کشور تعیین کننده است. اما مهم ان است که بدانیم چرا و چگونه وآیا نحوه استدلال ما با رسانه های وسواس خناس بیگانه بر سر این جمله یکی است یا خیر ؟
همه برتری امروز ملت ایران بر جهان از چهل پنجاه سال پیش تا امروز همین است. که اغلب و اکثر این مردم دل داده اسلام اند. و دل در گرو الله و ولایت الله دارند.
آری نه فقط امروز بلکه از آغاز نهضت های اسلامی ایرانیان، رای و سخن ، رای و سخن فقیه و ولایت فقیه بوده است؛ چرا که اعتقاد ما این است، فقیهی که مسلط بر نفس و حافظ دین و مخالف هواهای نفسانی و مطیع مولای خویش است سخن او سخن خداست، رای خداست، راه سعادت و صراط مستقیم است و این مردم روزی ده مرتبه هدایت به این مسیر را از خدای خود طلب می کنند.
پس هیچ مسئله عجیبی نیست که امروز رای امام خامنه ای رئیس جمهور آینده را تعیین کند. اما تمام اشتباه مخالفان این جاست که حاکمان دینی ما را با حاکمان و رؤسای خود مقایسه می کنند. چرا که در این جا رابطه امام و ماموم رابطه ای قلبی است و حکومت او حکومت بر قلب هاست فلذا این مردمند که تشنه رای دادن بر طبق نظر رهبرند و البته صد حیف که هیچگاه از نظر ایشان به طور مشخص آگاه نمی شوند اما می توانند ببینید که منش و روش و سخن دیروز و امروز کدام یک از کاندیداها با ولی امرشان نزدیکتر و همسان تر است؛
بسیار تلاش می کنند که برطبق نظر ایشان و ملاک های تعیین شده توسط ایشان رای دهند.و این چه بسا از نظر نتیجه همان سخن شود که هر که رهبر بخواهد رئیس جمهور می شود. اما این کجا و انتخابات حکومت های بزرگ غربی کجا که هیولای رسانه ای حاکمانی که قدرت را قبضه کرده اند از بین چند کاندیدای معدود که معرفی شده اند افکار مردم را در جهت مطامع و مقاصد و منافع خود به بردگی می کشند.
اینجا کشور عاشقان ولایت است که در آن رای رای ولی است اما دشمنان غافل اند که ولی ما هیچگاه رای خود را بر دیگران القا نمی کند و مشخصا دیگران را مجبور نمی کند که به کاندیدای مورد نظر او رای دهند یا اینکه مثل بسیاری از کشور های غربی با تقلب مسیر رای مردم را به مسیر دلخواه خود تغییر دهد چون در دین ما و در حکومت اسلامی این مردمند که حاکم بر سرنوشت خود هستند. (اِنَّ اللّهَ لایُغَیِّرُ مابه قومٍ حَتّیَ یُغَیِّروا مابِاَنفُسِهِم خداوند سرنوشت قومی ر اتغییرنمی‌دهد تا آنها وضع خود را تغییردهند .رعدآیه11
و آن امام ما شیعیان امیر المومنین (ع) بود که اگر چه او خلیفه بر حق بود ولی تا روزی که مردم برای حکومت به سوی او نیامدند سکوت اختیار کرد.
اساسا در منطق اسلامی عنصر اختیار در انتخاب سرنوشت انسان ها قرار داده شده و محترم شمرده شده است. اما به قول آن شاعر ولایی و اهل دل:
چند میگویی ز جبر و اختیار اختیار آن به که باشد دست یار
اما فقط وظیفه رهبر و ولی هدایت مردم به سوی حق است (انا هدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا) و هم او تنها میگوید که کدام ملاک و کدام مسیر مسیر رشد و سعادت است وکدام مسیر مسیر ضلالت و نابودی (لئن شکرتم لازیدنکم ولئن کفرتم ان عذابی لشدید) ولی انتخاب با مردم است که به فرموده امام خمینی (ره) میزان رای ملت است.
