خاکریز
خاکریز

خاکریز

آی آدمها،یک نفر...

زندگی جانباز شیمیایی محمدرضا پورحسن :شاید تنها واژه «ایثار» بتواند تفسیرگر رشادت دلاورمردانی باشد که سالهای سال میان امروز و دیروز هروله عشق می کنند . چشمان نافذ و ابری و لبهای خشکیده و متبسم آنها گویای رنجی نهفته از سالهای جنگ است که به خاطر آن روح بلندشان در آن فضای ملکوتی گاه متوقف می شود و گاه فریادشان در میان خانه ها و آسایشگاهها و خیابانها برای بیداری ما از غفلتها به گوش می رسد آیا خبری از آنهایی که به خاطر آرامش ما آسایش خویش را فدا کردند، داریم...

نظرات 3 + ارسال نظر
علی شنبه 23 دی‌ماه سال 1391 ساعت 01:40 ق.ظ

والله من که کاری از دستم برنمیاد ،‌حداقل براش دعا میکنم
ایشالله مسئولین توجه کنن

بی نام سه‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1391 ساعت 01:20 ق.ظ

فقط باید گریه کرد و بس.

محمدرضا یکشنبه 17 دی‌ماه سال 1391 ساعت 08:11 ب.ظ

واقعا حرفی برای گفتن نمیمونه جز شرمندگی وافسوس برای کسانیکه میلیاردی خرج میکنند ونمیدانند که این عزیزان برای چی به این روز افتادن.ماشینهای میلیاردی عروسیهای آنچنانی خانه هایی دراندازه قصر

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.