بعد از سی و یک سال، مادر شهید بهروز صبوری به فرزندش رسید

دو ماه پیش، سالگرد حماسه نه دی بود که با جمعی از فعالان فضای سایبری در معیت مادر بزرگوار شهید صبوری به دیدار پدر و مادر شهید حسام ذوالعلی از شهدار فتنه 88 رفته بودیم. اونجا هم این مادر بزرگوار به پدر و مادر شهید ذوالعلی گفت خوش بحالتان قبر بچتون معلومه من سی ساله هر پنجشنبه سرگردونم، هر شهیدی که میاد دنبال فرزندم سراغشون می‌رم.

همچنین تو مراسم پایانی جشنواره فیلم فجر امسال مریلا زارعی بازیگر فیلم زیبای  «شیار 143» که برای دریافت جایزه بهترین بازیگر زن روی سن رفته بود گفت: سیمرغ من اشک مادری است که منتظر یک بند انگشت فرزندش (مادر شهید بهروز صبوری) می باشد و من جوایزم را به این مادر تقدیم می کنم.

شهید بهروز صبوری، یک رزمنده ساده و گمنام بود که سال 1361 توی منطقه سومار به شهادت رسید و پیکرش مفقود شد. مادرش همه شهدا را فرزند خودش می دانست و بارها گفته بود همه بهروز من هستن، در مراسم تشییع تمام شهدای تفحص شده شرکت می‌کرد. این شهید به واسطه مادرش و قاب عکس تو بغلش، الان به یکی از شهدای معروف هشت سال دفاع مقدس تبدیل شده، کار زینبی مادر باعث ماندگاری نام پسر در اذهان امت حزب الله شده و امروز بعد از سی و یک سال این مادر بزرگوار به آرزوش رسید و پیکر مطهر پسرش از طریق آزمایش DNA شناسایی شد. مادر دعاش مستجاب شد و بالاخره به فرزندش رسید.

شادی روح این شهید بزرگوار و پدرش و قرار و طول عمر مادرش، صلوات.